اگر در زندگی مشترک احساس گناه می کنید باید به آن اعتراف کنید؟

اعتراف به گناه در زندگی مشترک درست یا نادرست؟ نظر روانشناسان در این مورد چیست؟ آیا اگر احساس گناه می کنید باید به آن اعتراف کنید؟ آیا این باور می تواند خطرناک باشد؟

این باور غلط از دیگر باورها خطرناک تر است. در مقالات قبلی ذکر شد که در ازدواج خوب بعضی از موضوعات بهتر است ناگفته باقی بمانند و بیان تمام اطلاعات ممکن است زندگی اشخاص را به نابودی بکشاند.

در ازدواج و زندگی مشترک یک سری از حرف ها باید ناگفته باقی بمانند. بیان همه اطلاعات با جزئیات ممکن است رابطه و زندگی مشترک را به سمت نابودی بکشاند.

اعتراف به گناه در زندگی مشترک از نظر روانشناسی

چندین سال پیش زمانی که در مورد ازدواج و مشکلات زناشویی سخنرانی می کردم یکی از حضار موضوعی را بیان کرد که جمع را بهم ریخت. او بیان داشت که در روزگار کنونی روابط باز از سمت جوانان پذیرفته شده است.

 او بیان داشت که حسادت به دلیل باور اشتباهی است که زوجین یکدیگر را مالک هم می دانند و بیان کرد که او و همسرش از تمام ارتباطات یکدیگر خبر دارند و این کار باعث نزدیک شدن آن ها به یکدیگر می شود. بحث اوج گرفت، بسیاری از افراد مخالف بودند و بعضی ها با او موافقت می کردند.

سال پیش او و همسرش برای مشاوره پیش از طلاق به من مراجعه کردند،

 رابطه آن ها کاملا از هم پاشیده بود، دعواهای روزانه باعث شده بود که آن ها چیزهایی را که از گذشته یکدیگر می دانستند برعلیه یکدیگر استفاده کنند.

آیا اعتراف به گناهان زندگی را بهتر می کند؟

آدم ها متفاوت هستند و نمی شود یک چارچوب و اصول برای رفتار همه انسان ها تعیین کرد و اصرار داشت که کسی که از این چارچوب خارج شود به مشکل برمی خورد.

صد در صد آدم هایی وجود دارند که همه چیز را با همسرشان در میان می گذارند و از هیچ جزئیاتی دریغ نمی کنند.

شاید زندگی آن ها ادامه پیدا کند ولی تحقیقات و مشاهدات نشان می دهد که زوجین در رابطه باید برای خود حریم شخصی قائل شوند و لازم نیست راجع به اتفاقات گذشته که تاثیری در آینده آن ها ندارد صحبت کنند.

مدت ها پیش فردی پیش من آمد او به همسرش خیانت کرده بود و حال می خواست این را به او بگوید دلیلش هم این بود که  می خواست احساس بهتری پیدا کند و همسرش بداند که می تواند به او اعتماد کند.

توصیه من به او این بود که حالا که پشیمان شده است زندگی خود را خراب نکند و بجای این کار به همسر خود بیش تر عشق بورزد و اینگونه حال و احساس بهتری پیدا کند.

پس از مدتی پیش من آمد و بیان کرد که همه چیز را به همسرش گفته است و حال همسرش قصد جدایی دارد و نمی تواند خیانت او را ببخشد. 

نکته مهم در این قضیه دروغ گفتن یا پنهان کاری نیست بلکه ممکن است اتفاقاتی وجود داشته باشد که گفتن آن ها هیچ سودی نداشته و تنها خانواده و رابطه شما را خراب کند.

باورهای مخرب در زندگی مشترک

باور مخربی که می تواند زندگی شما تحت تاثیر قرار دهد:

• آیا زن و شوهر باید بهترین دوست یکدیگر باشند؟
• آیا عشق رمانتیک می تواند به ازدواجی خوب منجر شود؟
• آیا زوجین باید تمام کارها را با یکدیگر انجام دهند؟
• آیا اگر احساس گناه می کنید باید به آن اعتراف کنید؟
• آیا با تلاش می توان ازدواج موفقی داشت؟
• آیا ازدواج موفق مستلزم اعتماد کامل است؟
• آیا باید همسرمان را همیشه خوشحال نگهداریم؟
• آیا در ازدواج موفق، خانه مکانی مناسب برای تخلیه ی خشم است؟
• آیا شوهر خوب تعمیرات خانه را انجام می دهد و همسر خوب لباس های کثیف را می شوید؟ (تقسیم وظایف سنتی درست است؟)
• آیا بچه دار شدن رفتار بد همسر را اصلاح می کند؟
• آیا ازدواج شراکتی پنجاه – پنجاه است؟
• آیا با ازدواج تمام آرزوهایمان برآورده می شود؟
• آیا همسرم باید همیشه احساسات مرا پیش بینی کند؟
• آیا ادامه ازدواج ناموفق بهتر است یا طلاق؟(ادامه زندگی بخاطر فرزند)
• آیا آمال و آرزوهای مرد مقدم بر شغل همسرش است؟
• آیا اگر همسرتان خواست ترکتان کند باید مقاومت کنید و بجنگید؟
• آیا عشق از بین رفته گاهی دوباره زنده می شود؟
• آیا رقابت بین زن و شوهر باعث سرزندگی زندگی مشترک می شود؟
• آیا باید همسرتان را به فرد بهتری تبدیل کنید؟
• آیا جذب تفاوت های نامزدتان شده اید؟
• آیا زوج ها نباید مسایل خصوصی شان را به غریبه ها بگویند؟
• آیا وقتی عصبانی هستید نباید رابطه جنسی داشته باشید؟
• آیا باید به آنچه دارید قانع باشید؟