این باور نادرست که زن و شوهر باید همه کارها را باهم انجام دهند، بسیار متداول است. ارتباط زناشویی آرمانی از نظر بسیاری ازافراد مانند دو پرنده عاشق است که تمام کارها را باهم انجام می دهند و هر موضوعی را با یکدیگر در میان می گذارند. آن ها هیچ کاری را به تنهایی انجام نمی دهند و همیشه باهم به فعالیت ها می پردازند.
- به نظر می رسد که بیش تر افراد پس از ازدواج مسئولیت ها را از والدین شان به همسرشان انتقال می دهند.
- مثلا وقتی که از یک کودک پرسیده می شود که به فلان جا میایی او پاسخ می دهد که باید از مادر یا پدرم بپرسم.
- اگر همین سوال از یک بزرگسال پرسیده شود و او پاسخ دهد که باید از همسرم اجازه بگیرم پاسخ نامعقول تلقی می شود.
این بدین معنا نیست که افراد باید نگرش غیرمسئولانه ای داشته باشند.
باید توجه داشت که ممکن است شرایطی ایجاد شود که افراد نتوانند بیرون بروند یا کارهایی که دوست دارند را انجام بدهند اما انجام ندادن کار بخاطر این که همسر شخص به او اجازه نمی دهد کار اشتباهی است.
اغلب افراد بزرگسال این اجازه گرفتن را با گفتن:
منظور من از اجازه گرفتن واقعا اجازه گرفتن نیست و فقط احساس می کنم که نباید یک جانبه تصمیم بگیرم برای همین همه چیز را با او هماهنگ می کنم. توجیه می کنند.
به یاد داشته باشید که «پرسیدن» با «گفتن» متفاوت است.
اجازه گرفتن شبیه به این نیست که راجع به انجام دادن کار گفت و گو شود. بسیاری از اوقات از مراجعین خود می شنوم که می گویند همسرشان به آن ها اجازه نمی دهد با دوستانشان بیرون بروند. یا همسرشان به آن ها اجازه نمی دهد تنهایی به خرید بروند.
در واقع یکی از دلایل اجازه ندادن فشارهایی است که یکی از طرفین به رابطه وارد می کند تا باهم بودنشان را حفظ کند. به این شکل افراد آزادی عمل کمی به یکدیگر می دهند و دقیقا به این دلیل است که بسیاری از افراد ازدواج را مانند غل و زنجیر می بینند و از آن می ترسند.
در حقیقت ازدواج خوب و مناسب آزادی فرد را افزایش می دهد.
یک مثال از یک ازدواج واقعی و موفق را برایتان ذکر می کنم. سارا بعد از تفریح با دوستانش به خانه برگشت و مشاهده کرد که همسرش (سینا) ظرف ها را شسته است و لباس ها را اتو کرده است. و هفته بعد که سینا از پیش دوستانش برگشت مشاهده کرد که همسرش دیوار اتاق را به تنهایی رنگ زده است.
برخی از افراد اگر تنهایی به جایی بروند یا کاری انجام بدهند احساس گناه پیدا می کنند و فکر می کنند که اگر قرار است هرکدام کارهایی جداگانه ای انجام دهند پس دیگر چرا با یکدیگر ازدواج کرده اند؟
انجام دادن کارها بایکدیگر نباید به معنای مجبور کردن افراد باشد. اشخاص از این که مجبور به کاری شوند متنفرند. و این تنفر ممکن است باعث ایجاد تنش در زندگی مشترک بشود.
این در حالی است که هر یک از زوجین می توانند زمانی را به کار مورد علاقه خود اختصاص دهند و هیچ کدام آزرده نشوند. شاید باورش سخت باشد ولی زوج های زیادی را دیده ام که به دلیل این تنش ها تصمیم به جدایی گرفته اند و تنها راه برای آن ها کمی فاصله دادن و پرداختن به کارهایی بوده که دوست داشتن انجام دهند.
این باور یکی از مهم ترین باورهای غلط است.
فضای خصوصی نقش مهمی در زندگی افراد دارد و باعث می شود که افراد به کارهایی بپردازند که دوست دارند و به آن ها احساس لذت و شادی می دهد.
البته می شود زوج هایی را نام برد که همیشه پیش هم هستند و از انجام کارها با یکدیگر لذت می برند و هرگز هم از یکدیگر جدا نمی شوند. ولی این روابط به دلایل زیادی ناسالم هستند.
به یاد داشته باشید که هرگز فردیت را رها نکنید اما در عین حال همکاری گروهی هم داشته باشید. اگر حدود 20 درصد جدایی را حفظ کنید 80 درصد باهم بودن رابطه شما را محکم تر می سازد.
شما به راحتی می توانید با مراکز برتر مشاوره پیش از ازدواج همچون "مرکز مشاوره ستاره" تماس حاصل کنید، رزرو وقت با مشاور از طریق شماره های 02122354282 و 02122247100 و 09035673050 و 09108347597 امکان پذیر است.
دیدگاه خود را بنویسید