نظرات در مورد ازدواج | با ازدواج می توان تمام آرزوهایمان برآورده کرد؟ازدواجدر ذهن بعضی از افراد به عنوان موفقیت تلقی می شود این افراد فکر می کنند ازدواج مانند پلی به خوشبختی آن ها است و به آن ها ارزش می دهد.
عصبانیت در منزل | آیا در ازدواج های موفق، خانه مکانی امن برای تخلیه ی خشم است؟ بسیاری از افراد عقیده دارند که خانه مکانی است که می توانند در آن تمام احساسات خود را نشان دهند.
تقسیم وظایف در خانه چگونه است؟ آیا شوهر خوب کارهای تعمیر خانه را انجام می دهد و زن خوب لباس های کثیف را می شوید؟ یا برعکس. زن باید کار خانه کند و مرد باید خارج خانه کند؟ این باور مخرب زمانی به وجود می آید که از همسر خود توقع داریم که تمام کارهای خانه را انجام بدهد یا از شوهر خود توقع داریم که تمام کارهای تعمیرات و کارهای بیرون را انجام دهد.
برخی افراد فکر می کنند که رفتار بد همسر با بچه دار شدن اصلاح می شود. تحقیقات انجام شده نشان می دهند که طلاق والدین به کودکان آسیب روحی زیادی وارد می کند و معمولا کودکان دوست ندارند که والدین آن ها از یکدیگر جدا شوند.تولد فرزند می تواند چالش های رابطه را افزایش دهد.
خوشحالی همسر همیشه وظیفه شما نیست؟ آیا این جمله از نظر روانشناسی درست است؟ در زندگی مشترک نیازی نیست که مسئولیت احساسات دیگران را بپذیریم. این که همسرتان را همیشه خوشحال نگه دارید وظیفه شما نیست.
اعتماد کامل در ازدواج در همان روزهای اولیه رابطه شکل نمی گیرد. افراط در هرکاری نتیجه عکس به همراه دارد. مانند بقیه صفت ها اعتماد زیاد هم ممکن است دردسر ساز شود.
آیا با تلاش می توان ازدواج موفقی داشت؟ برخی جواب می دهند آری با تلاش کردن هر چیزی ممکن است. اما اینگونه نیست. رابطه نیاز به تلاش و نگداری دارد در صورتیکه یک رابطه منطقی و درست باشد و هر ازدواجی را نمی توان گونه قضاوت کرد. پس باید چکار کرد؟
این باور نادرست که زن و شوهر باید همه کارها را باهم انجام دهند، بسیار متداول است. ارتباط زناشویی آرمانی از نظر بسیاری ازافراد مانند دو پرنده عاشق است که تمام کارها را باهم انجام می دهند و هر موضوعی را با یکدیگر در میان می گذارند. آن ها هیچ کاری را به تنهایی انجام نمی دهند و همیشه باهم به فعالیت ها می پردازند.
بسیاری از افراد بر این باورند که زوج ها باید با هم دوست باشند. ساختار ازدواج با دوستی همپوشانی دارد اما هم معنا با آن نیست. دوستان اغلب زیر یک سقف زندگی نمی کنند، زوج ها اما در رخداد های روزانه با یکدیگر شریک هستند در نتیجه بار خانواده در بین افراد تقسیم می شود و تمرکز ازدواج بر روی خانواده است نه بر روی فرد بر خلاف رابطه دوستی که تمرکز بر روی افراد است.
در فیلم های زیادی می بینیم که افراد دیوانه وار عاشق یکدیگر می شوند، با سختی فراوان به یکدیگر می رسند و در غروب آفتاب با یکدیگر سوگند یاد می کنند که در سختی و غم در کنار هم بایستند. عشق آن ها از تمام موانع فرهنگی، موقعیت اجتماعی، مخالفت والدین، مسایل مالی و اخلاقی عبور می کند. آیا عشق رمانتیک منجر به ازدواج می شود؟
